3/11/11

Δημοσιοποίηση των αναθεωρημένων Κεφαλαίων του ισχύοντος ΚΕΒΑ από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων

Η Ε.Σ.ΑμεΑ. μετά τη δημοσιοποίηση των αναθεωρημένων Κεφαλαίων του ισχύοντος ΚΕΒΑ από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων απέστειλε την υπʼ αριθ. πρωτ. 3134/31-10-2011 επιστολή της στη Γενική Γραμματέα Κοινωνικών Ασφαλίσεων & Πρόεδρο της Ειδικής Επιστημονικής Επιτροπής του άρθρου 7 του ν. 3863/2010 κοινοποιούμενη και προς εσάς.
Με την ανωτέρω επιστολή, όπως ήδη γνωρίζετε ζητήσαμε την αναστολή ισχύος του αναθεωρηθέντος ΚΕΒΑ, επισημαίνοντας ότι οι διαδικασίες αναθεώρησής του δεν ακολούθησαν τους κανόνες της δεοντολογίας και του συμμετοχικού διαλόγου με τους αντιπροσωπευτικούς φορείς του αναπηρικού κινήματος και της ευρύτερης επιστημονικής κοινότητας.
Η Ε.Σ.ΑμεΑ. στην παρούσα φάση και πριν καταθέσει τις εμπεριστατωμένες απόψεις της επί του σοβαρού αυτού ζητήματος στο Υπουργείο Εργασίας αποστέλλει προς τις Κεντρικές Ομοσπονδίες της που εκπροσωπούν συγκεκριμένες κατηγορίες αναπηρίας και χρόνιες παθήσεις τα αναθεωρημένα Κεφάλαια του ΚΕΒΑ και ζητάει από εσάς μετά από την προσεχτική μελέτη - ανάγνωσή τους να υποβάλλετε τις αιτιολογημένες παρατηρήσεις/προτάσεις σας συνοδευόμενες ει δυνατόν και από τη γνώμη των αντίστοιχων Επιστημονικών Εταιρειών της αναπηρίας/πάθησης την οποία εκπροσωπείτε.
Παρακαλούμε πολύ οι παρατηρήσεις/προτάσεις σας να κατατεθούν έως και την Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011.
Λυπούμαστε για τις σύντομες χρονικά διαδικασίες, όμως το θέμα είναι εξαιρετικά επείγον και πρέπει να προλάβουμε τυχόν αρνητικές εξελίξεις. Σε περίπτωση που έχετε συμπληρωματικά στοιχεία / προτάσεις θα δοθεί η δυνατότητα να τις καταθέσετε και εκ των υστέρων.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΣΤΙΣ ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

Η κλινική ψυχοπαθολογία των ψυχικά ασθενών χαρακτηρίζεται αδιαμφισβήτητα από μεγάλη πολυμορφία στην έκφρασή της. Ωστόσο, η συστηματική κλινική παρατήρηση και έρευνα αποκαλύπτουν ομοιομορφίες σε επιμέρους πληθυσμούς ασθενών. Οι εν λόγω σημαντικές ψυχοπαθολογικές ομοιότητες επιτρέπουν την ομαδοποίηση και ταξινόμηση των ασθενών σε ειδικές διαγνωστικές κατηγορίες. Η εκπαίδευση στη χρήση των διαγνωστικών κριτηρίων οδήγησε στην σημαντική βελτίωση της αξιοπιστίας της ψυχιατρικής διάγνωσης.


Οι ψυχικές διαταραχές έχουν συχνά ως αποτέλεσμα την πρόκληση αναπηρίας για τον καθορισμό της οποίας απαιτούνται:

  1. διαπίστωση της ψυχικής διαταραχής ή της οργανικής βλάβης ή και της νοητικής εξασθένισης που η συγκεκριμένη διαταραχή μπορεί να προκαλέσει
  2. εκτίμηση του βαθμού βαρύτητας της ψυχικής διαταραχής και της χρονιότητάς της
  3. αξιολόγηση της επίπτωσης της νόσου στη λειτουργικότητα αναφορικά με τη βιοποριστική ικανότητα του ατόμου
Με τον νόμο 1902/90 καθιερώθηκαν τρείς βαθμίδες αναπηρίας α) βαριά αναπηρία (80%), β) αναπηρία 67% και γ) μερική αναπηρία 50%.
Στο πλαίσιο αυτό, καθοριστικοί παράγοντες για την απονομή σύνταξης αναπηρίας αποτελούν α) το συνολικό ποσοστό αναπηρίας που πρέπει να είναι 50% και β) το ποσοστό επιδείνωσης ή της νέας πάθησης που συμμετέχει στον καθορισμό της βαθμίδας αναπηρίας που πρέπει να είναι τουλάχιστον 25%.
Ειδικότερα, για την ψυχιατρική προβλέπεται ότι «όταν η προϋπάρχουσα πάθηση είναι ψυχιατρική τότε σε περίπτωση επιδείνωσης αυτής προσμετράται όλο το ποσοστό της προϋπάρχουσας ψυχιατρικής πάθησης» ή «ειδικά στις περιπτώσεις παθήσεων που η αιτία της αναπηρίας ή η προέχουσα βλάβη σε πολλαπλές παθήσεις είναι ψυχιατρική πάθηση, τότε στις περιπτώσεις αυτές όπου κρίνονται με ποσοστό αναπηρίας μερικής (50%) ή αναπηρίας (67%) δικαιούνται αντίστοιχα σύνταξη αναπηρίας (67%) ή βαριάς αναπηρίας (80%). Συνεπώς στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται αναπηρία λόγω ψυχιατρικής πάθησης ή πολλαπλών παθήσεων, στις οποίες όμως προέχουσα είναι η ψυχιατρική, θα πρέπει να προσδιορίζεται το ποσοστό αναπηρίας της ψυχιατρικής πάθησης και ότι αυτή είναι προέχουσα αιτία της αναπηρίας».


Η προσαρμογή στα νέα δεδομένα για τις βαθμίδες αναπηρίας στην ψυχική υγεία θα πρέπει να λάβει υπόψη, κατά περίπτωση, τα παρακάτω :


1. Τη χρήση κοινά αποδεκτού από τους ιατρούς ταξινομικού συστήματος των ψυχικών παθήσεων όπως το εγχειρίδιο της Διεθνούς Ταξινόμησης Νόσων (International Classification of Diseases/ICD), που εκπονεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.), έτσι ώστε να υπάρξει σαφής, αποδεκτή διεθνώς διαγνωστική κατηγορία και ορισμός της ψυχικής διαταραχής, για τη διευκόλυνση των ιατρών των επιτροπών και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των ψυχικά ασθενών. Η πλέον πρόσφατη, δέκατη, αναθεώρηση του εν λόγω ταξινομικού συστήματος (ICD-10) δημοσιεύτηκε το 1992.
  1. Τις υποδιαιρέσεις κατά ICD-10 της ψυχικής νόσου
  2. Το γεγονός ότι η διάγνωση πρέπει να θεωρηθεί καταλυτική σε σχέση με το βαθμό αναπηρίας.
Για την οριοθέτηση του βαθμού αναπηρίας προτείνεται ο ακόλουθος αλγόριθμος. Ο αλγόριθμος βασίζεται σε δύο παράγοντες που προσδιορίζουν την πρόγνωση, α) τη συχνότητα των συμπτωμάτων σύμφωνα με το ιστορικό του ασθενούς και την παρούσα διαγνωστική εκτίμηση και β) τη βαρύτητα των συμπτωμάτων, όπως αυτή ορίζεται από την επίπτωσή τους στην καθημερινή λειτουργικότητα του ατόμου.

Η συχνότητα της εμφάνισης των συμπτωμάτων θα μπορούσε να βαθμολογηθεί σε μια κλίμακα από το 0 έως το 4, όπου το 0 σηματοδοτεί την πλήρη απουσία συμπτωμάτων, ενώ το 4 την καθημερινή παρουσία τους κατά τους τελευταίους 1-2 μήνες πριν από τη διαγνωστική εκτίμηση.


0 – απούσα
1 – περιστασιακή εμφάνιση
2 – περιοδική εμφάνιση
3 – υποτροπιάζουσα εμφάνιση
4 – συστηματική εμφάνιση
Η βαρύτητα της νόσου θα μπορούσε να βαθμολογηθεί σε μια κλίμακα από το 0 έως το 4, όπου το 0 σηματοδοτεί την πλήρη λειτουργικότητα στις καθημερινές δραστηριότητες του ατόμου, σύμφωνα με την κλίμακα Συνολικής Εκτίμησης της Λειτουργικότητας (Global Assessment of Functioning, GAF), ενώ το 4 την εκσεσημασμένη έκπτωση της λειτουργικότητάς του, κατά τους τελευταίους 1-2 μήνες από τη διαγνωστική εκτίμηση.


Ενδεικτικός τρόπος βαθμολόγησης της βαρύτητας (κατά GAF)
0 – πλήρης λειτουργικότητα (GAF 81-100)
1 – ήπια έκπτωση (GAF 61-80)
2 – μέτρια έκπτωση (GAF 51-60)
3 – σοβαρή έκπτωση (GAF 31-50 )
4 – πολύ σοβαρή έκπτωση (GAF 1-30 )

Σύμφωνα με τα παραπάνω ο αλγόριθμος θα μπορούσε να αποτυπωθεί ως:

Δπρόγνωση% = [(συχνότητα × βαρύτητα)I (συχνότητα × βαρύτητα )II] × 100/(συχνότητα × βαρύτητα)I

Δ= μεταβολή
I= ιστορικό του ασθενούς
II= παρούσα διαγνωστική εκτίμηση




ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΥΓΕΙΑΣ. ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΝΟΣΩΝ ICD-10


Οι ψυχικές διαταραχές καταλαμβάνουν το πέμπτο Κεφάλαιο της Διεθνούς Ταξινόμησης Νόσων (International Classification of Diseases/ICD), εγχειρίδιου που εκπονεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.). Η πλέον πρόσφατη, δέκατη, αναθεώρηση του εν λόγω ταξινομικού συστήματος δημοσιεύτηκε το 1992.


Οι ψυχικές διαταραχές στο ICD-10 ταξινομούνται σε δέκα μείζονα υποκεφάλαια ή Διαγνωστικές κατηγορίες:

  1. ΟΡΓΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΕΙΣ ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ:
Υποδιαιρέσεις
  • επιμέρους κατηγορίες ανοιών (Alzheimer, Pick, αγγειακή, μικτή, άνοια σε νόσο Creutzfeldt-Jakob, νόσο του Huntington, AIDS κ.ο.κ)
Πρόγνωση δυνητικά κακή
Ποσοστό Αναπηρίας (Π.Α.): 50-80%

  • οξέα συγχυτικά σύνδρομα (deliria)
δεν εμπίπτουν σε Π.Α.

  • σύνδρομο οργανικής αμνησίας που δεν οφείλεται σε χρόνια κατάχρηση αλκοόλ ή άλλων ψυχοδραστικών ουσιών
  • ψυχικές διαταραχές που οφείλονται σε διαγνώσιμες σήμερα εγκεφαλικές βλάβες, δυσλειτουργίες και σωματικές νόσους
  • διαταραχές προσωπικότητας και συμπεριφοράς που, επίσης, οφείλονται σε γνωστές εγκεφαλικές βλάβες και σωματικές νόσους.
Πρόγνωση δυνητικά κακή
Π.Α.: 50-80%

  1. ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΕΣ ΣΕ ΧΡΗΣΗ ΨΥΧΟΔΡΑΣΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ
όπως: αλκοόλ, οπιούχα, κανναβινοειδή, ηρεμιστικές και υπνωτικές ουσίες, κοκαίνη, διεγερτικές ουσίες συμπεριλαμβανόμενης της καφεΐνης, προιόντα καπνού, ψευδαισθησιογόνες ουσίες και οργανικοί διαλύτες.
Οι διαταραχές αυτές ενδέχεται να προέρχονται από:

  • Οξεία λήψη υπερβολικής ποσότητας
δεν εμπίπτει σε Π.Α.

  • Επιβλαβής χρήση
Πρόγνωση δυνητικά κακή
Π.Α.: 35-67%

  • Εξάρτηση από αυτές

Πρόγνωση δυνητικά κακή

Π.Α.: 35-67%

  • Σύνδρομο στέρησης (σε απότομη διακοπή τους επί χρόνιας χρήσης )
Π.Α.: 35-67%


Στις διαταραχές αυτές περιλαμβάνονται και οι:
  • Δευτερογενείς ψυχωτικές και/ή συναισθηματικές διαταραχές,
Π.Α.: 50-80%

  • Άνοιες
Π.Α.: 50-80%

  • Διαταραχές προσωπικότητας
Π.Α.: 50-80%
όλες οφειλόμενες στη χρήση μιας ή περισσότερων από αυτές τις ουσίες.


Πρόγνωση δυνητικά κακή

  1. ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ, ΣΧΙΖΟΤΥΠΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΗΡΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Περιλαμβάνονται οι:

  • Σχιζοφρένεια
Πρόγνωση δυνητικά κακή
Π.Α.: 50-80%

  • Σχιζότυπη διαταραχή
Π.Α.: 50-67%
  • Χρονίζουσες παραληρητικές διαταραχές
Π.Α.: 50-67%
  • Οξείες και παροδικές ψυχωσικές διαταραχές
Π.Α.: 35-50%
  • Επακτή παραληρητική διαταραχή
Π.Α.: 35-67%
  • Σχιζοσυναισθηματικές διαταραχές
Π.Α.: 35-67%
  • Άλλες μη οργανικές ψυχωσικές διαταραχές
Π.Α.: 35-67%
Πρόγνωση δυνητικά κακή

  1. ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ
  • Μανιακό επεισόδιο
Π.Α.: 35-50%
  • Διπολική συναισθηματική διαταραχή
Π.Α.: 35-67%
Πρόγνωση δυνητικά κακή

  • Καταθλιπτικό επεισόδιο
Π.Α.: 35-50%
Πρόγνωση δυνητικά καλή



  • Υποτροπιάζουσα καταθλιπτική διαταραχή
Π.Α.: 35-67%

Πρόγνωση δυνητικά κακή


  • Επίμονες διαταραχές της διάθεσης (δυσθυμία, κυκλοθυμία)
Π.Α.: 35-50%
Πρόγνωση δυνητικά καλή
  • Άλλες διαταραχές της διάθεσης (μεικτό συναισθηματικό επεισόδιο, βραχεία υποτροπιάζουσα καταθλιπτική διαταραχή)
  • Άλλες διαγνωστικά μη αλλιώς προσδιοριζόμενες διαταραχές της διάθεσης
Πρόγνωση δυνητικά καλή
Π.Α.: 35-50%

  1. ΝΕΥΡΩΣΙΚΕΣ, ΣΥΝΔΕΟΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΤΡΕΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΜΟΡΦΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Ευρεία δέσμη διαγνωστικών κατηγοριών στην οποία περιλαμβάνονται όλες οι αγχώδεις, ψυχο-αποσυνδετικές και σωματόμορφες διαταραχές. Στην ενότητα αυτή περιλαμβάνονται:

  • Διαταραχές φοβικού άγχους
Π.Α.: 20-30%
  • Aγοραφοβία δίχως διαταραχή πανικού
Π.Α.: 20-30%
  • Aγοραφοβία με διαταραχή πανικού
Π.Α.: 30-40%
  • Kοινωνικές φοβίες

Π.Α.: 20-30%

  • Eιδικές φοβίες
Π.Α.: 20-30%
  • Mεικτή διαταραχή άγχους και κατάθλιψης
Π.Α.: 20-30%
Πρόγνωση δυνητικά καλή

  • Iδεο-ψυχαναγκαστική διαταραχή
Πρόγνωση δυνητικά καλή
Π.Α.: 30-67%

  • Oξεία αντίδραση σε ψυχοπιεστικούς παράγοντες
Π.Α.: 20-30%
  • Διαταραχή μετατραυματικού στρες
Π.Α.: 30-67%
  • Διαταραχές προσαρμογής
Π.Α.: 20-40%
  • Ψυχο-αποσυνδετική αμνησία
Π.Α.: 20-40%
  • Ψυχο-αποσυνδετική φυγή
Π.Α.: 30-50%
  • Ψυχο-αποσυνδετική εμβροντησία
Π.Α.: 20-40%
  • Ψυχο-αποσυνδετικές διαταραχές της κινητικότητας
Π.Α.: 20-40%
  • Ψυχο-αποσυνδετικοί σπασμοί
Π.Α.: 20-40%
  • Ψυχο-αποσυνδετική αναισθησία και απώλεια αισθητικότητας
Π.Α.: 20-40%
  • Σύνδρομο Ganser
Π.Α.: 20-40%
  • Διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας
Π.Α.: 30-50%
  • Διαταραχή σωματοποίησης
Π.Α.: 20-40%
  • Αδιαφοροποίητη σωματόμορφη διαταραχή
Π.Α.: 20-40%
  • Διαταραχή υποχονδρίασης
Π.Α.: 20-40%
  • Σωματόμορφη δυσλειτουργία αυτόνομου νευρικού συστήματος
Π.Α.: 20-40%
  • Νευρασθένεια
Π.Α.: 20-40%
  • Σύνδρομο αποπροσωποποίησης- αποπραγματοποίησης
Π.Α.: 20-40%
Πρόγνωση δυνητικά καλή

  1. ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΠΟΥ ΕΚΔΗΛΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΩΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
Περιλαμβάνονται:

  • Διαταραχές πρόσληψης τροφής (ψυχογενής ανορεξία, ψυχογενής βουλιμία)
Πρόγνωση δυνητικά κακή
Π.Α.: 30-67%

  • Σεξουαλικές δυσλειτουργίες και διαταραχές ύπνου που δεν οφείλονται σε διαγνώσιμη σωματική νόσο
Π.Α.: 20-40%
  • Ψυχικές και συμπεριφορικές διαταραχές που εμφανίζονται κατά την περίοδο της λοχείας
Π.Α.: 20-40%
  • Κατάχρηση ουσιών που δεν προκαλούν εξάρτηση, όπως αντικαταθλιπτικών, υπακτικών, αναλγητικών ή αντιόξινων φαρμακευτικών σκευασμάτων, βιταμινών, στεροειδών, ή άλλων ορμονών
Π.Α.: 20-40%
Πρόγνωση δυνητικά καλή





  1. ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΕΝΗΛΙΚΟΥ
Συμπεριλαμβάνονται τυχόν μόνιμες μεταβολές της προσωπικότητας μετά από εμπειρίες ή ψυχική πάθηση, οι διαταραχές έξεων και παρορμήσεων, οι διαταραχές του ψυχοκοινωνικού φύλου, οι διαταραχές σεξουαλικής προτίμησης (σεξουαλικές διαστροφές), και οι ψυχολογικές και συμπεριφορικές διαταραχές της σεξουαλικής ανάπτυξης και του σεξουαλικού προσανατολισμού.
Στις διαταραχές προσωπικότητας ταξινομούνται οι εξής:

  • Παρανοειδής
Π.Α.: 35-50%
  • Σχιζοειδής
Π.Α.: 35-50%
  • Δυσκοινωνική (αντικοινωνική)
Π.Α.: 35-50%
  • Ασταθής συναισθηματικά προσωπικότητα παρορμητικού τύπου
Π.Α.: 20-40%
  • Ασταθής συναισθηματικά προσωπικότητα μεταιχμιακού τύπου
Π.Α.: 20-40%
  • Ιστριονική
Π.Α.: 20-35%
  • Καταναγκαστική
Π.Α.: 20-35%
  • Αγχώδης (αποφευκτική)
Π.Α.: 20-35%
  • Εξαρτημένη
Π.Α.: 20-35%
  • Μεικτή διαταραχή προσωπικότητας

Π.Α.: 20-35%

Πρόγνωση δυνητικά καλή


Εξάλλου, στις διαταραχές έξεων και παρορμήσεων υπάγονται οι εξής:
  • Παθολογική ενασχόληση με τυχερά παιγνίδια

Π.Α.: 20-35%

  • Πυρομανία
Π.Α.: 20-35%
  • Κλεπτομανία
Π.Α.: 20-35%
  • Τριχοτιλλομανία
Π.Α.: 20-35%
Πρόγνωση δυνητικά καλή


Τέλος, στις σεξουαλικές διαστροφές ταξινομούνται οι εξής:

  • Φετιχισμός
Π.Α.: 20-30%
  • Παρενδυτικός φετιχισμός
Π.Α.: 20-30%
  • Επιδειξιομανία
Π.Α.: 20-30%
  • Ηδονοβλεψία
Π.Α.: 20-30%
  • Παιδοφιλία
Π.Α.: 20-30%
  • Σαδομαζοχισμός
Π.Α.: 20-30%
Πρόγνωση δυνητικά καλή

  1. ΝΟΗΤΙΚΗ ΥΣΤΕΡΗΣΗ
Διακρίνεται σε:
      1. οριακή Π.Α.: 20-30%
      2. ήπια Π.Α.: 30-50%
      3. μέτρια Π.Α.: 50-67%
      4. βαριά Π.Α.: 67-80%
Πρόγνωση δυνητικά κακή

  1. ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Στην ενότητα αυτή ταξινομούνται οι εξής κατηγορίες:
  • Ειδικές αναπτυξιακές διαταραχές ομιλίας και γλώσσας (άρθρωσης, έκφρασης και/ή πρόσληψής της)
Π.Α.: 20-30%
  • Ειδικές αναπτυξιακές διαταραχές σχολικών δεξιοτήτων (ανάγνωσης, συλλαβισμού, αριθμητικών δεξιοτήτων)
Π.Α.: 20-30%
  • Ειδική αναπτυξιακή διαταραχή κινητικής λειτουργίας

Π.Α.: 20-30%

  • Μεικτές ειδικές αναπτυξιακές διαταραχές
Π.Α.: 20-30%
  • Διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές (παιδικός αυτισμός, άτυπος αυτισμός, σύνδρομο Rett, σύνδρομο Asperger)
Π.Α.: 35-67%
  1. ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΕΝΑΡΞΗ ΣΥΝΗΘΩΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ Η ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Ευρύτατη διαγνωστική ενότητα στην οποία ταξινομούνται οι ακόλουθες κατηγορίες διαταραχών:
  • Διαταραχές υπερκινητικού τύπου (διαταραχή της δραστηριότητας και της προσοχής, διαταραχή διαγωγής υπερκινητικού τύπου)
Π.Α.: 20-30%
  • Διαταραχές της διαγωγής: διαταραχή διαγωγής περιοριζόμενη στο οικογενειακό περιβάλλον, διαταραχή διαγωγής με διαταραγμένη κοινωνικοποίηση, διαταραχή διαγωγής με ομαλή κοινωνικοποίηση, διαταραχή προκλητικής εναντίωσης
Π.Α.: 20-30%
  • Μεικτές διαταραχές της διαγωγής και του συναισθήματος (διαταραχή διαγωγής καταθλιπτικού τύπου)
Π.Α.: 20-30%
  • Διαταραχές του συναισθήματος με έναρξη ειδικά κατά την παιδική ηλικία: διαταραχή άγχους αποχωρισμού, διαταραχή φοβικού άγχους, διαταραχή κοινωνικού άγχους παιδικής ηλικίας, διαταραχή οφειλόμενη σε αντιπαλότητα μεταξύ αδελφών
Π.Α.: 20-30%
  • Διαταραχές της κοινωνικής λειτουργικότητας με έναρξη ειδικά κατά την παιδική και την εφηβική ηλικία: εκλεκτική αλαλία/βωβότητα, διαταραχή προσκόλλησης αντιδραστικού τύπου κατά την παιδική ηλικία, μη αναστελλόμενη διαταραχή προσκόλλησης κατά την παιδική ηλικία
Π.Α.: 20-30%
  • Διαταραχές που εκδηλώνονται με μυοσπάσματα (τικ): διαταραχή παροδικών τικ, διαταραχή χρόνιων κινητικών ή φωνητικών τικ, διαταραχή σύνθετων φωνητικών και πολλαπλών κινητικών τικ/σύνδρομο Gilles de la Tourette
Π.Α.: 20-40%


Επιπλέον, στην ενότητα αυτή ταξινομούνται άλλες διαταραχές, όπως:
  • Ενούρηση μη-οργανικής αιτολογίας
Π.Α.: 20-30%
  • Εγκόπρηση μη-οργανικής αιτιολογίας
Π.Α.: 20-30%
  • Διαταραχές της σίτισης κατά τη νηπιακή και παιδική ηλικία
Π.Α.: 20-30%
  • Βρώση μη-θρεπτικών ουσιών (πίκα) κατά τη νηπιακή και παιδική ηλικία
Π.Α.: 20-30%
  • Διαταραχές στερεοτυπικών κινήσεων
Π.Α.: 20-30%
  • Τραυλισμός/βατταρισμός
Π.Α.: 20-30%
  • Ψευδισμός/διακοπτόμενη ταχυλαλία
Π.Α.: 20-30%


Δεν υπάρχουν σχόλια:


Περιγράφουμε την πορεία ανακάλυψης στην οδό ψυχικής υγείας. Μιλάμε με ανθρώπους που συναντάμε καθοδόν και καταγράφουμε με ημερολογιακή διάταξη τις κινήσεις μας για την επίτευξη των σκοπών μας. Το γράψιμο έχει γίνει αφορμή να γνωρίσουμε ανθρώπους και να διατηρήσουμε μια δυναμική που μας φέρνει πιο κοντά.