Στους (μακροπρόθεσμους) στόχους κάθε συλλόγου οικογενειών είναι η δημιουργία-διαχείριση ενός "ιδιωτικού οικοτροφείου" που θα μπορεί να προσφέρει και παρέμβαση σε περίπτωση κρίσης με την ύπαρξη ιατρικού προσωπικού. Να μην έχουμε ανάγκη την αναγκαστική νοσηλεία ενός χρόνου σε δημόσιο νοσοκομείο, προκειμένου να μπει κάποιος στο θεραπευτικό πλαίσιο του οικοτροφείου (που θα είναι συνδεδεμένο και με ένα κέντρο ημέρας).

Έτσι όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, για κάποιες περιπτώσεις (που η κατάσταση έχει ξεφύγει) είναι αναγκαστική η παραμονή ακόμα και 6 μήνες στο Δαφνί, σαν ενδιάμεσος αναγκαστικός σταθμός προκειμένου να πάει κάποιος σε κάποιο οικοτροφείο. Πολλές φορές στο σπίτι, όταν υπάρχουν και άλλα μέλη με πρόβλημα συντηρούνται νοσηρές καταστάσεις χωρίς ελπίδα διεξόδου από την κρίση. (Στόχος να μπορούν να ζουν σε ημιαυτόνομο περιβάλλον) Κάθε οικογένεια έχει τις ισορροπίες της. Τα παραπάνω είναι συμπεράσματα από συνομιλία με άνθρωπο που έχει εμπειρία στο χώρο και εκφράζουν μια πτυχή της κατάστασης. Θίξαμε την ανάγκη παρέμβασης στο σπίτι.

Μπορούμε να προτείνουμε σε κέντρα ημέρας συνεργασία. Σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες, οργανωμένες δομές θα πετύχουμε τις λύσεις και τις συνεργασίες. Η γνώση μας καθιστά πιο γνώστες και έτσι πιο ικανούς να λάβουμε ορθές αποφάσεις. Μάθαμε πρόσφατα πως η δουλειά του κοινωνικού λειτουργού είναι και να βγαίνει με ένα ασθενή για καφέ. Παράδειγμα μιας φίλης που ο κοινωνικός λειτουργός ερχόταν με την μηχανή του (επ αμοιβή)... φόραγαν τα κράνη και πήγαιναν παρέα για cafe. Αναζητούμε επαγγελματίες που ξέρουν καλά την δουλειά τους. Καλείς στην Ελλάδα Κοινωνικό λειτουργό και δεν ξέρει να σου απαντήσει (για τα της δουλειάς του) τι διαδικασίες πχ χρειάζονται για να πάρει κάποιος την σύνταξη του πατέρα του κλπ...