Συνάντηση με την παρέα του αντιστίγμα την Τετάρτη στο πάρκο Ελευθερίας. Νέα μέλη στην παρέα μας: Φίλη που μας ανακάλυψε από αφίσα που είχε δει φίλη της στην περιοχή της Άνοιξης, φίλος που είχε επικοινωνήσει μαζί μας απο το καλοκαίρι, ο αδερφός του έχει ιδιοψυχαναγκαστική διαταραχή, φίλη με αδερφό με πρόβλημα asperger, και γνωστοί από προηγούμενες συναντήσεις όπως ο πολύτεκνος Αλέκος, η Μαρία και άλλοι. Ερωτήσεις για το "ποιος μπορεί να πάει σε ξενώνα;", "τι διαδικασία χρειάζεται για επίδομα ή σύνταξη;" "πόσο άσκημα συμπεριφέρονται σε ιδιωτικά οικοτροφεία;", "ποιος είναι ο κύριος στοχος, ενός συλλόγου σαν τον δικό μας ή τον ΣΟΨΥ;", "να μένει κανείς με τον αδερφό του στα 29 του έτη;", "πότε να μοιράσουμε φυλλάδια-έντυπα της ομάδας μας σε γνωστούς φαρμακοποιούς" "όταν έχουμε και την επίσημη μορφή του συλλόγου, θα στείλουμε στην ΕΘΕΛ την αφίσα μας, να πάρει "έγκριση" και να βάλουμε αφίσες στα εσωτερικά των λεωφορείων (Ναι θα πάμε παρέα σε αμαξοστάσια!). Ομοίως και στο Μετρό. Να λοιπόν ένας λόγος που γίναμε "σύλλογος", για να μπορούμε να έχουμε μια σταθερή φωνή. Αλλιώς αν δεν υπάρχει νομική μορφή, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη-συνεργασία με διάφορους φορείς.Στην εκδήλωση της 10ης Οκτώβρη ενημερώσαμε για την κίνησή μας από το βήμα και ανταλλάξαμε επικοινωνία με ανθρώπους που ασχολούνται στον χώρο. Μια νέα ψυχίατρος που έχει εμπειρία από Αγγλική ψυχική υγεία μας είπε πως στην Αγγλία όταν βγαίνει κάποιος από το νοσοκομείο παίρνει και ένα χαρτί με συλλόγους οικογενειών κ.α. που θα μπορέσουν να τον βοηθήσουν. Αυτό θα το προωθήσουμε σαν αίτημα στον υφυπουργό Υγείας στον οποίο μιλήσαμε μετά το πέρας της ημερίδας. Έδειξε ενδιαφέρον για κάποια επικοινωνία και μας παρέπεμψε σε αρμόδιο να εξετάσει αιτήματα και να δούμε πιθανή συνεργασία. (μάθαμε για κάποιο "Γραφείο Στρατηγικής" του Υπουργείου Υγείας, ενώ και ο συνεργάτης ψυχίατρος του Υπουργού έλαβε ήδη το αίτημα μας γραπτώς για κάποια επικοινωνία. Μιλήσαμε επίσης με τον Βουλευτή της αντιπολίτευσης κο Καρανίκα ο οποίος μας παρέπεμψε στην αρμόδια για θέματα ψυχικής υγείας Μένη Μαλιώρη. Όπως βλέπετε δεν πήγαμε στην εκδήλωση για να ακούσουμε απλά την συναυλία, ούτε να μιλήσουμε με τους ίδιους ανθρώπους του χώρου που τυχόν γνωρίζουμε. Πήγαμε να κάνουμε και "καμιά νέα γνωριμία". Έτσι γίνονται βήματα. Με την επικοινωνία έρχονται ιδέες και αποκτάμε σφαιρική άποψη του θέματος.
Kαι για να μην ξεχνιόμαστε λόγω της ημέρας:
"Oι ψυχικές παθήσεις επηρεάζουν περίπου το 12% του παγκόσμιου πληθυσμού-περίπου 450 εκατομμύρια ή αλλιώς ο ένας στους 4 στον κόσμο θα έχει την εμπειρία μιας ψυχικής νόσου, που θα χρειαστεί διάγνωση και θεραπεία.
"H αντιμετώπιση της διπολικής διαταραχής ή της σχιζοφρένειας γίνεται με φαρμακευτική αγωγή, η οποία μπορεί να απαλλάξει από συμπτώματα και να μειώσει τον κίνδυνο υποτροπής και με προγράμματα ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης (rehabilitation programs), τα οποία μπορούν να βοηθήσουν ένα άτομο να βελτιώσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό του και τις δεξιότητες που χρειάζονται για να ζήσει μια παραγωγική και ανεξάρτητη ζωή στην κοινότητα.Η εκπαίδευση και οι ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις μπορούν επίσης να βοηθήσουν τους ασθενείς και τις οικογένειές τους να διαχειριστούν την ψυχική νόσο και τις επιπλοκές της και να βοηθήσουν στην αποφυγή υποτροπής"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου