Nέα από τις συναντήσεις μας

Καλησπέρα σε όλους. Τέλη Μαΐου 08 και οι δραστηριότητες στον χώρο αρκετές.

Απόγευμα Τετάρτης με σχετική ένταση στον σύλλογο ΣΟΨΥ όπου τέθηκε η πρόθεσή μας για δημιουργία ανεξάρτητης "κίνησης αδερφών ατόμων με πρόβλημα ψυχικής υγείας". Κάποιοι από το ΔΣ του ΣΟΨΥ πιο διαλλακτικοί κάποιοι όχι, καθένας βλέπει την έννοια του πιο ωφέλιμου διαφορετικά.

Ο Αλέκος Λιτσάκης από την κίνησή μας στήριξε με επιχειρήματα την διαφορετικότητά μας και την ταυτότητά μας σαν κίνηση. "Είμαστε μια παρέα...έχουμε καθένας τα κινητά του άλλου...επικοινωνούμε σε μέρη όπως καφετέριες με πολλά ντεσιμπέλ...και λόγω του νεαρού της ηλικίας μας έχουμε διαφορετικούς κώδικες επικοινωνίας, μας είναι πιο εύκολο να συνεργαστούμε προς ένα κοινό σκοπό....μας είναι πιο εύκολο να συστηνόμαστε ως αδέρφια παρά ως ΄"το παιδί του μπαμπά μου" αποτελούμε "προθάλαμο" σε κάποιον για να έρθει στον ΣΟΨΥ (για πχ κάποια ψυχοεκπαίδευση) και να πάρει έτσι "την βασική εκπαίδευση"...

Το έργο αυτό είναι σημαντικό. Εκτελούμε επικοινωνιακό έργο. Είναι πιο ανθρώπινο για κάποιον που είναι νέος στην "ψυχική υγεία" να γνωριστεί όταν το αποφασίσει σε ένα αποφορτισμένο χώρο (όπως cafe) με άτομα που θα τον στηρίξουν. Αυτό μας έχει μείνει περισσότερο στις μέχρι τώρα συναντήσεις μας. Η θετική τοποθέτηση απέναντι στο πρόβλημα και το πλαίσιο που έχουμε καθιερώσει.

Για κάποιους από μας όταν προσθέτουμε στην συνταγή ψυχολόγους, κλειστούς χώρους συναντήσεων η χαρά και ο αυθορμητισμός χάνεται. Πιστεύουμε στην έννοια της αυτοβοήθειας. (Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να υπάρχουν και ομάδες με ψυχολόγο, και εκπαιδεύσεις με ψυχιάτρους κλπ)

Φιλοδοξούμε να καθιερώσουμε ένα μοντέλο στήριξης (με "φιλικές συναντήσεις σε cafe χωρίς ψυχολόγο") που θα έχει κάποιος όσο συχνά θέλει και θα αποτελεί για αυτόν κομμάτι της καθημερινότητάς του. Δεν θα το κάνει με "μισή καρδιά", φεύγοντας από την συνάντηση θα νιώθει πως πέρασε καλά. Θα νιώθει πως παρόλο που μίλησε για σοβαρά θέματα το πλαίσιο ήταν ασφαλές και θετικό. Πρέπει να εξασφαλίσουμε άριστες και φιλικές συνθήκες μιλώντας για όσα μας απασχολούν. Διαφορετικά θα είναι δυσκολότερο σε νεαρά άτομα να έρθουν και να μείνουν.

Θα διερευνηθεί Κατά πόσο μπορεί κάποιος από μας να είναι μέλος και σε ένα σύλλογο και σε ένα δεύτερο αν δεν το αποκλείει το καταστατικό.

Αλλάζοντας θέμα, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Ψυχολογικού Συλλόγου για την δημοσίευση μέσω e-mail της πρωτοβουλίας μας. Χάρη στο forward της μακράς mailing list που διαθέτει ο κος Μαντής πολλοί Ψυχολόγοι (περίπου 150 επισκέψεις την ημέρα είχαμε χθες και σήμερα) επισκέφθηκαν την σελίδα μας. Ελπίζουμε όταν έρθει η ώρα που θα έρθουν σε επαφή με κάποιον αδερφό/αδερφή να μιλήσουν για την ομάδα αυτοβοήθειάς μας.

Ευχαριστούμε επίσης την γραμματεία από το eurodesk της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς η οποία θα προωθήσει στα τοπικά συμβούλια νέων (σε όλη την Ελλάδα) το δελτίο τύπου μας όπως επίσης και το δελτίο τύπου στα αγγλικά σε ευρωπαϊκό δίκτυο. Μας ενημέρωσε για δράσεις που μπορούν να γίνουν από ομάδες νέων και να συγχρηματοδοθούν κατά 75%.

Παράδειγμα: 5 άτομα ηλικίας κάτω των 30, σχεδιάζουν αφίσες, πληρώνουν μεταφορικά έξοδα και έξοδα διαμονής, οργανώνουν μια εκδήλωση σε κάποια πόλη της Ελλάδας με σκοπό την κινητοποίηση και ευαισθητοποίηση στο χώρο της ψυχικής υγείας...αφού έχουν υποβάλει προϋπολογισμό..μπορούν να καλυφθούν το 75% αυτών των εξόδων...για όχι ευκαταφρόνητα ποσά ώστε να γίνει μια "σοβαρή δουλειά" και χωρίς να πρέπει αναγκαστικά η ομάδα αυτή να έχει μορφή σωματείου.

Τέλος ένα ευχαριστώ στην Βίκυ η οποία εκτός από τα φυλλάδια που μοιράζαμε για πρώτη φορά μαζί στην πορεία του Σαββάτου σε περαστικούς, φρόντισε να τοποθετηθούν αφίσες με την κίνησή μας στο Κιάτο, το Διμηνιό και το Ξυλόκαστρο σε κεντρικά σημεία (όπως Κέντρο Υγείας, πνευματικό κέντρο, περίπτερα κλπ) "εκ των έσω" ώστε να μην βγουν εύκολα. Και η ίδια μας βρήκε από μια τέτοια αφίσα που είχε δει σε γενικό νοσοκομείο. Απλά μαθήματα ανθρώπινης επαφής και επικοινωνίας.

Σχετικά Email που λάβαμε:

"Χαιρετώ σας, αδέρφια, μπορώ να ψυχανεμιστώ τις όχι διαλλακτικές στάσεις στον ΣΟΨΥ, έχοντας γνωρισει την Κίνηση Αδερφών από το δημοσίευμα στα ΝΕΑ πριν 2 βδομάδες, ένα-δύο mail και τηλέφωνα και διά ζώσης στην εκδήλωση και πορεία το περασμένο Σάββατο.
Στον ΣΟΨΥ είχα έρθει σε επαφή πριν 3 χρόνια περίπου, εξακολουθώνα είμαι μέλος και να διαβάζω τα ΜΗΝΥΜΑΤΑ, πλην όμως , θεωρώ ότι το πλαίσιο είναι βαρύ, μίζερο πολλές φορές και φοβικό, σε κάθε περίπτωση μη ελκυστικό.

Θεωρώ σημαντικότατο το έργο του ΣΟΨΥ, αλλα συμφωνώ ότι η Κίνηση των αδελφών είναι κάτι που χρειαζόμαστε γιά να μοιραστούμε, να χαλαρώσουμε , να βοηθήσουμε τον εαυτό μας, το πάσχον αδέρφι και κατ' επέκταση την υπόλοιπη οικογένεια, γι αυτό και την στηρίζω.

Aλέξανδρος Αλεξανδρόπουλος